Do otkrića špansko-francuskih naučnika nije postojao nikakav model koji bi tačno reprodukovao dejstvo progerije na čoveka.
Naučnici su 2003. otkrili da mutacije na genu LMNA dovode do lučenja proteina progerina koji se gomila u jezgrima ćelija uz toksično dejstvo, što dovodi do raznih disfunkcionalnosti i pojave progerije.
Potom je 2008. sprovedeno u Evropi na 12 dece ispitivanje dejstva na smanjenju toksičnosti progerina kombinacije "statina" - lekova protiv povišenog holesterola u krvi delotvornih protiv arteroskleroze i kardiovaskularnih opasnosti i "aminobisfosfonata" koji se koriste u lečenju koštane osteoporoze .
Ta terapija lekovima, međutim, nije omogućila smanjenje izlučene količine progerina, što je omogućila genska terapija sprovedena na miševima.