Naučnici, čij su rezultati istraživanja objavljeni u naučnom časopisu "Hjuman brejn maping" HBM (Human Brain Mapping), su magnetnom rezonancom snimali aktivnost amigdale kod grupe osoba, nosilaca i nenosilaca mutacije gena 5-HTTLPR, tokom prikazivanja određenih prijatnih i neprijatnih fotografija.
Učesnici su potom morali da kažu da li su im fotografije bile prijatne ili neprijatne, odnosno da razmisle o postojećoj vezi između fotografija i njih samih.
Za gen 5-HTTLPR su prethodna istraživanja sugerisala da bi, delujući kao neurotransmitor hormona "serotonina" koji utiče na regulisanje emocija, mogao da ima važnu ulogu u depresiji, Tokom ispitivanja je utvrđeno da je kod nosilaca mutacije aktiviranje amigdale bilo veće kada su morali da povežu fotografije sa njima samima, dok je kod nenosilaca bilo suprotno.
To znači da se aktivnost amigdale menjala u zavisnosti od oblika gena, ali i vrste mentalne aktivnosti.
Na uticaj gena su delovali i negativni događaji iz života učesnika u istraživanju tokom poslednjih godinu dana (o kojima su bili ispitivani), a tu interakciju gen-okruženje modifikovala je mentalna aktivnost određene osobe.
Uticaj genetskog nasleđa, dakle, formiraju lična istorija i psihološka struktura određene osobe, zaključili su istraživači.
To otkriće upućuje i na zaključak da bi psihoterapije i pre svega kognitivna terapija koja se sastoji u pomaganju deprimiranim osobama da drugačije sagledaju svet, mogli, u zavisnosti od gena određene osobe, da imaju različit uticaj na moždanu aktivnost.